Οι ανθρώπινες αισθήσεις είναι πέντε και εξυπηρετούνται από τα πέντε αισθητήρια όργανα του σώματος. Με τις αισθήσεις αυτές διαμορφώνει ο άνθρωπος τις συμπεριφορές του, σχεδιάζει και πραγματοποιεί τις ενέργειές του προσπαθώντας να καλύψει τις ανάγκες του.
Είναι αυτές οι αισθήσεις τις οποίες χρησιμοποιεί για να αντιλαμβάνεται και πιστοποιεί τα πράγματα και τα γεγονότα μέσα και έξω από την ύπαρξή του πλουτίζοντας με αυτό τον τρόπο τις γνώσεις του και καθορίζοντας έτσι τις πράξεις του και τις ενέργειές του στη ζωή.
Ένα μεγάλο ερώτημα που εγείρεται, είναι αν ο άνθρωπος εκτός των πέντε αυτών αισθήσεων διαθέτει και κάποιες άλλες δυνατότητες ή λειτουργίες ισοδύναμες με αυτές τις πέντε αισθήσεις οι οποίες δρουν παράλληλα και επεμβαίνουν και αυτές με τον τρόπο τους στις διαδικασίες της ζωής.
Το ερώτημα αυτό δημιουργείται από τη πεποίθηση που υπάρχει, η οποία ενδεχομένως δεν είναι ψευδής, ότι οι προαναφερόμενες πέντε αισθήσεις πιθανόν να μην είναι σε θέση να αποκαλύψουν έγκυρες και βαθιές αλήθειες που σχετίζονται με τον άνθρωπο γενικά.
Οι στοχαστές, οι φιλόσοφοι, οι ερευνητές προσπαθούν ανα τους αιώνες να απαντήσουν σε αναπάντητα μέχρι στιγμής ή μερικώς απαντημένα, εν πάση περίπτωση, ερωτηματικά. Αναντίρρητα, εκεί εδράζονται οι πολυποίκιλες θεωρίες και οι πολλές θρησκείες οι οποίες έχουν αναπτυχθεί στο βαθύ πέρασμα του χρόνου.
Άρα, θα μπορούσε να συμπεράνει κάποιος ότι, όλοι αυτοί οι στοχαστές χρησιμοποίησαν και άλλα εργαλεία νοηματικά, με τα οποία προσπάθησαν να εξηγήσουν έννοιες, να δρομολογήσουν εξελίξεις και να απαντήσουν με κάποιο τρόπο στα πολλαπλά αιώνια ανθρώπινα ερωτήματα.
Τα εργαλεία αυτά πιθανότατα έχουν στηριχθεί σε εσωτερικά αισθητήρια όργανα. Αυτά μπορεί να είναι η ευφυία, η εφευρετικότητα, η ενόραση, η πρωτοτυπία, η πίστη και άλλες πολλές παρόμοιες ιδιότητες του ανθρώπινου νου, ο οποίος μπορεί να διεισδύει με επιτηδειότητα στα δύσκολα και να συμπεραίνει για πράγματα που δεν έχουν με σαφήνεια απαντηθεί ή/και καθορισθεί.
Τούτο έχει ακριβώς ειπωθεί προ πολλών αιώνων. Στην Ευκλείδειο Γεωμετρία αναφέρεται ότι, στη λύση των προβλημάτων Γεωμετρίας ορά ο νους και όχι το μάτι (βλέπει ο νους και όχι το μάτι).
Θα έλεγε συνεπώς κάποιος ότι τα εσωτερικά αισθητήρια όργανα είναι και αυτά με τα οποία πρέπει να προσπαθήσουν οι επιστήμονες να εξηγήσουν τα φαινόμενα, χωρίς βέβαια να εγκαταλείπονται και οι πέντε ανθρώπινες αισθήσεις.
Άρα, αν χρησιμοποιηθούν όλες οι δυνατότητες που διαθέτει ο άνθρωπος σιγά σιγά θα μπορούσαν οι ασχολούμενοι να εξηγήσουν αυτά, που κατά καιρούς, έχουν ονομαστεί ως ανθρώπινα ή φυσικά μυστήρια.
Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε ο νους να εξερευνήσει το σύμπαν και μεθοδικά να εξηγήσει τα συμπαντικά φαινόμενα.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι με αυτό τον τρόπο αγωνίζονται και πολλαπλασιάζουν τις γνώσεις οι επιστήμονες από τη καταβολή του κόσμου.
Επίσης, θα μπορούσε κάποιος να υποθέσει ότι το σύμπαν που περιβάλλει, τελικά, τον άνθρωπο και με πολλούς τρόπους τον επηρεάζει, ενδέχεται να περιέχει πολλές από τις απαντήσεις στα ερωτήματα που απασχολούν την ανθρωπότητα από πολύ παλιά.
Ασφαλώς εάν μεγιστοποιήσουμε τα θέματα για να γίνουν καλύτερα κατανοητά, υπάρχει η ισχυρή πιθανότητα ότι η προέκταση του ανθρώπου στην συμπαντική πραγματικότητα μπορεί να είναι μια πρωτοκλασάτη αμφίδρομη αντίδραση.
Αυτή η αντίδραση ξεκινά από τον άνθρωπο, περιπλανάται στον συμπαντικό χώρο και επανέρχεται εκ νέου στον άνθρωπο. Τούτο είναι μία πραγματικότητα που μπορεί να τη φανταστεί και να τη ζήσει νοηματικά ο κάθε άνθρωπος.
Αν όλα αυτά είναι αληθή, τότε μιλάμε για ένα επαναστατικό φαινόμενο, το φαινόμενο του άνθρωποσύμπαντος.
Ειδικά, με το φαινόμενο αυτό, ενδεχομένως να απαντηθούν κάποια από τα μυστήρια της γέννησης, της ζωής και του υποτιθέμενου θανάτου του ανθρώπου.
Παρουσιάζεται, δηλαδή, το σύμπαν με αυτή την υπόθεση ως ένα βοηθητικό ερμηνευτικό εργαλείο για πολλά από αυτά τα συγκεκριμένα φαινόμενα και ενδεχομένως να εξηγεί και άλλα παρεμφερή γεγονότα.
Άρα, με αυτό τον τρόπο το σύμπαν γίνεται ο χώρος και ο τόπος από τον οποίο μπορεί ο άνθρωπος να αποστασιοποιείται από τα ανθρώπινα και τα γήινα να τα παρατηρεί και ανεπηρέαστος να βγάζει συμπεράσματα, άσχετα αν το σύμπαν εμπλέκεται ενεργά, που λογικά πρέπει να εμπλέκεται, στα φαινόμενα που καθορίζουν τη ζωή και τη δράση του ανθρώπου .
Αυτά όλα έχουν με πολλούς τρόπους αξιοποιηθεί από μεγάλη μερίδα ερευνητών όπως, για παράδειγμα, έχει συμβεί με τη διαχρονική προσπάθεια των διαφόρων Μυστών των Θρησκειών. Αυτοί προσπάθησαν επιμελώς να αξιοποιήσουν το πλεονέκτημα αυτό, αντιστοιχίζοντας μεγάλο τμήμα της ανθρώπινης θείας λατρείας στον συμπαντικό χώρο, με εξαιρετική επιτυχία θα μπορούσε να ισχυρισθεί κάποιος.
Στη προσπάθεια αυτή δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί η Κλασσική Επιστήμη. Οι επιστήμονες οι οποίοι ασχολούνται συνεχώς και με επιμέλεια με την συμπαντική επιστήμη έχουν ένα αρκετά πλούσιο ιστορικό ανακαλύψεων με πολλαπλές επιτυχείς εφαρμογές όσον αφορά την εξερεύνηση του σύμπαντος.
Άρα, ποικιλότροπα και από πολλές οπτικές γωνίες η ανθρωπότητα προσπαθεί να επιλύσει και να φωτίσει τα αναπάντητα ερωτήματα της ύπαρξή της αξιοποιώντας με επιτυχία τον συμπαντικό χώρο.
