Η παχυσαρκία πρέπει να αντιμετωπίζεται με πρακτικότητα και ρεαλισμό.
Μία πρώτη επιδίωξη, του ατόμου υπό δίαιτα, πρέπει να είναι η σταθεροποίηση του βάρους του και η αποφυγή πάση θυσία περαιτέρω αυξήσεώς του.
Ο στόχος της απίσχνασης πρέπει να είναι ορθολογικός και να έχει δυνατότητες να επιτευχθεί, διαφορετικά η επιθυμία απώλειας βάρους μεγαλύτερη από αυτή που δύναται να προκύψει εμπλέκει την προσπάθεια και επιφέρει συνήθως τα αντίθετα αποτελέσματα.
Μία ελάττωση του σωματικού βάρους 5% και διατήρηση αυτής της απώλειας έχει σαν συνέπεια την πτώση κατά 50% της πιθανότητας να εμφανίσει ο άνθρωπος αυτός σακχαρώδη διαβήτη με παράλληλη ευεργετική πτώση της αρτηριακής του πίεσης. Αυτή η ελάττωση 5% του ΣΒ και η διατήρηση της πρέπει να θεωρηθεί μια πρώτης τάξεως επιτυχία.
Ανεξάρτητα από τις προθέσεις, τα «όνειρα» και τα «ιδεώδη βάρη» στο νου κάθε εμπλεκομένου σε δίαιτα απίσχνασης, μια απώλεια 15% του ΣΒ η οποία διατηρείται μελλοντικά είναι ένα ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ σπουδαίο αποτέλεσμα.
Με λίγα λόγια, ο άνθρωπος που θέλει να χάσει ΣΒ πρέπει να έχει τα χαρακτηριστικά της «επιτυχίας» τα οποία είναι:
- Λογικός σχεδιασμός
- Αποτελεσματικές ενέργειες
- Επιμονή και πείσμα
- Υπομονή για το αποτέλεσμα
- Πάση θυσία διατήρηση του αποτελέσματος
Κάθε προσπάθεια δίαιτας, εκτός πολλών άλλων, συνοδεύεται από διάφορες αλλαγές οι οποίες πρέπει να γίνουν για να επιτευχθεί το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Οι αλλαγές αυτές αφορούν τις συνήθειες που είχε ο καθένας στο παρελθόν και περιστρέφονται σε τρείς βασικούς άξονες:
- Πως ενεργοποιείται ο μηχανισμός που αναγκάζει τον συγκεκριμένο άνθρωπο να αναζητήσει φαγητό
- Η διαδικασία κατά την διάρκεια του φαγητού
- Τα χαρακτηριστικά και το είδος του φαγητού
Η ενεργοποίηση του μηχανισμού εμπλέκεται με τι είδους τροφές τρώγει κάποιος, που και πότε τις τρώγει. Για τον λόγο αυτό θα ήταν σκόπιμο να γίνει μια καταγραφή λίγες ημέρες για τις τροφές που χρησιμοποιούνται, ο χώρος που τρώγει κάποιος, πόσο συχνά τρώγει και αν είναι δυνατόν ποία είναι η κυρίαρχη αίσθηση και τα συναισθήματα που νοιώθει το άτομο όταν τρώγει. Όλα αυτά διαφέρουν ουσιαστικά από άνθρωπο σε άνθρωπο. Άλλοι τρώγουν κατά την διάρκεια της ημέρας, άλλοι κατά την διάρκεια της νύχτας, για άλλους η πείνα έρχεται σε ορισμένη τοποθεσία, π.χ. στον πάγκο εργασίας τους κ.ο.κ..
Κατά την διάρκεια του φαγητού μπορούν να αλλάξουν αρκετά πράγματα όπως:
1ο. Περιορισμός των τοποθεσιών φαγητού (π.χ. να τρώγει κάποιος στην τραπεζαρία και όχι σε άλλα μέρη)
2ο. Περιορισμός στα σκεύη φαγητού (π.χ. ένα πιρούνι)
3ο. Να πίνει κάποιος μία γουλιά νερό μεταξύ κάθε μπουκιάς φαγητού
4ο. Να μασιέται η τροφή αρκετή ώρα
5ο. Να σηκώνεται κάποιος, σταματώντας να τρώγει, κάθε λίγα λεπτά
Τα φαγητά που καταναλώνει ο καθένας σε μόνιμη βάση πρέπει να αντικατασταθούν με φαγητά που του δίνουν λιγότερες θερμίδες. Τα δημητριακά, τα φρούτα, τα λαχανικά, το γιαούρτι και οι ξηροί καρποί είναι αρκετά καλύτερα να καταναλώνονται αντί άλλων φαγητών όπως είναι οι τηγανητές πατάτες, τα γλυκίσματα με σάκχαρι ή κατανάλωση κόκκινου κρέατος.
Η αντικατάσταση των παχυντικών γευμάτων, που έχει συνηθίσει κάποιος, με άλλα ολιγότερο παχυντικά, εφ’ όσον επιτευχθεί, θα είναι μια καλή επιβράβευση του ατόμου υπό δίαιτα, πράγμα που θα βοηθήσει σε περαιτέρω βελτίωση των φαγητών που θα χρησιμοποιούνται.
Η ικανοποίηση που νοιώθει αυτός που καταφέρνει να αλλάξει προς το καλύτερο τις διατροφικές του συνήθειες δεν πρέπει να αφορά τόσο την ελάττωση του ΣΒ αλλά πρέπει να επιβραβεύει τον εαυτό του, κυρίως, διότι το φαγητό του έγινε υγιεινότερο.
Ένας χρυσός κανόνας στην προσπάθεια αδυνατίσματος είναι να μη χρησιμοποιείται η τροφή ως μοχλός επιβράβευσης του ατόμου για το άλφα ή βήτα ευτυχές προσωπικό γεγονός, μέσω πλουσίων γευστικά και θερμιδικά γευμάτων.
Πρέπει να γίνει καλά κατανοητό ότι οι καλές αλλαγές που επιβάλλεται να επιτύχει ένα άτομο που επιθυμεί να χάσει βάρος είναι αναγκαίες, πρέπει να είναι άμεσες και να γίνονται χωρίς καθυστέρηση ή αναβολές. Οι αλλαγές αυτές δεν έχουν το νόημα της αυταρέσκειας ή της ψυχικής ευαρέσκειας του ατόμου, εφ’ όσον οδηγήσουν σε ελάττωση του ΣΒ, αλλά έχουν την αξία μιας βαθειάς μεταβολής των συνηθειών του με τελικό αποτέλεσμα καλύτερη υγεία και γενναία αύξηση του ατομικού αυτοσεβασμού.
Άλλοι παράγοντες που μπορούν να βοηθήσουν στην επιτυχία μίας δίαιτας απισχνάνσεως είναι οι ακόλουθοι:
- Δημιουργία ενός συστήματος «φίλων», ο/οι οποίοι θα μπορούσαν να βοηθήσουν, να ωθήσουν και να εμψυχώσουν τον ευρισκόμενο σε δίαιτα ώστε να συνεχίσει, να μη διακόπτει την προσπάθεια και να διατηρούν τον ενθουσιασμό του για το εγχείρημα της απισχνάνσεως.
- Το υπό δίαιτα άτομο πρέπει να μάθει να είναι δυνατό. Η απώλεια ΣΒ είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την δύναμη που αναπτύσσει το άτομο να μπορεί να λέει «όχι» εξακολουθητικά στα φαγητά που πρέπει να αποφεύγει. Με αυτό τον τρόπο πρέπει κάποιος να αναπτύξει διάφορες αντιστάσεις όταν ευρίσκεται π.χ. σε διάφορες εκδηλώσεις-συνεστιάσεις όπου θα πρέπει να αποφύγει να κάνει χρήση φαγητών που δεν πρέπει να φάγει. Θα πρέπει, ως εκ τούτου, να αναπτύξει κάποια στρατηγική αντιδράσεως, όπως είναι να φάγει ελαφρά προτού παρευρεθεί στην εκδήλωση ή να έχει μαζί του κάποια snacks χαμηλών θερμίδων.
- Ανάπτυξη ενός συστήματος υποστήριξης, το οποίο θα δράσει πάντα θετικά στην προσπάθεια απισχνάνσεως. Αυτός είναι ο λόγος που η δίαιτα μέσα από ένα εμπορικό σχήμα-ομάδα έχει επιτυχία. Μέσα στο πνεύμα αυτό, η οικογενειακή υποστήριξη είναι πολύ σημαντική.
- Η προσέγγιση του υπό δίαιτα ατόμου πρέπει να χαρακτηρίζεται από «θετικές σκέψεις». Πολλές φορές τα άτομα αυτά «συζητούν» με τον εαυτό τους. Οι «συζητήσεις» αυτές μπορεί να είναι θετικές ή αρνητικές. Αν είναι αρνητικές όπως «μην είσαι χαζός φάγε τώρα το γλυκό που σου προσφέρουν γιατί η δίαιτα έχει αποτύχει» τότε σίγουρα θα υπάρξουν αρνητικά αποτελέσματα. Αν στο ίδιο παράδειγμα σκεφτεί «έτρωγα γλυκά όσα ήθελα όταν δεν είχα κάποιο πλάνο διαίτης, τώρα όμως που είμαι σε δίαιτα θα πρέπει να αλλάξω και να μη φάγω» τότε η αντιμετώπιση είναι θετική και τα αποτελέσματα απισχνάνσεως, σίγουρα, θα είναι θετικά.
- Ελάττωση του άγχους. Το άγχος, δυστυχώς, είναι ένα κομμάτι της σημερινής ζωής. Πολλά άτομα αντιδρούν στο άγχος με λήψη φαγητού. Είναι πολύ σημαντικό ο άνθρωπος να δημιουργήσει μία γραμμή άμυνας για αυτές τις στιγμές μη τρώγοντας φαγητό ή τρώγοντας τροφή χαμηλών θερμίδων που θα έχει προβλεφθεί για την περίπτωση αυτή. Επίσης, είναι βοηθητικό να έχει προβλεφθεί ένα ειδικό μέρος-καταφύγιο όπου εκεί θα μπορεί το άτομο να περάσει για λίγα λεπτά την στιγμή του μεγάλου άγχους. Εναλλακτικά, με βαθιές αναπνοές και κλειστά μάτια μπορεί κάποιος να μάθει να μεταφέρεται για λίγα λεπτά σε ένα «μέρος» ψυχικής ξεκούρασης.
- Επιγραμματικά, κάθε άνθρωπος που αποφασίζει να ακολουθήσει μία δίαιτα απισχνάνσεως, ανεξάρτητα ποιό πρόγραμμα θα επιλέξει, θα πρέπει να οπλισθεί πρώτα με αυτοπεποίθηση, αυτοσυγκράτηση και να αναπτύξει ένα σχέδιο αυτοεξυπηρέτησης. Όλα αυτά θα βοηθήσουν ώστε να προκύψει το «κλειδί επιτυχίας» της δίαιτας:
Μακροχρόνιες ή/και δια βίου ευεργετικές αλλαγές στο πως και τι φαγητά καταναλώνει ο κάθε άνθρωπος.
