Η παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο, όλοι γνωρίζουμε πως δεν έχει καλές συνέπεις. Η έκθεση όμως με μέτρο και προφυλάξεις στην ηλιακή ακτινοβολία, έχει  πολλές ωφέλιμες συνέπειες:

Η υπεριώδης ακτινοβολία περιλαμβάνει τις ακτίνες Α (UVA) και τις ακτίνες Β (UVB) οι οποίες φθάνουν μέχρι την επιφάνεια της γης.

Η σημαντικότερη ωφέλεια για τον άνθρωπο από αυτή την ακτινοβολία είναι η παραγωγή βιταμίνης D.

Μία έκθεση του σώματος για 15-20 λεπτά στον ήλιο παράγει περίπου 20.000 IU βιταμίνης D2 και 3.000 IU D3. Αν ο καθένας εκτεθεί αυτό το χρονικό διάστημα 2-3 φορές την εβδομάδα, τότε το δέρμα του θα παράγει την αναγκαία ποσότητα της βιταμίνης D. Δεν είναι αναγκαίο ναεκτίθεται το δέρμα του προσώπου στον ήλιο καθόσον από αυτό παράγεται λίγη βιταμίνη D3.

Οι άνθρωποι που έχουν επαρκείς ποσότητες βιταμίνης D έχει δειχθεί στατιστικά ότι έχουν εμφανίσει χαμηλά ποσοστά:

  • εμφάνισης διαβήτη
  • καρδιακών ή εγκεφαλικών επεισοδίων
  • υπέρτασης,

όπως επίσης έχει δειχθεί ότι:

  • βοηθά το ανοσοποιητικό σύστημα
  • τη χαμηλότερη σε ποσοστά εμφάνιση διαφόρων μορφών καρκίνου
  • την εμφάνιση άνοιας σε χαμηλότερα ποσοστά του αναμενομένου
  • προστατεύει από λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος.
  • Εκτός από τον σχηματισμό της βιταμίνης D, η έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία βοηθά στη ψυχική ευεξία του ατόμου και αυξάνει την ενεργητικότητά του.

Επίσης άλλες ευεργετικές ενέργειες είναι:

  • η παραγωγή σεροτονίνης που βοηθά στην καλή ψυχική διάθεση και την αίσθηση του «καλώς έχειν».
  • η παραγωγή μελανίνης ουσίας η οποία προστατεύει το δέρμα από τις ακτίνες UVB και UVA, και προστατεύει επίσης το DNA των κυττάρων από την καταστροφική επίδραση αυτών των ακτίνων.
  • Στις περιοχές με αρκετό ήλιο εμφανίζεται μικρότερη εμφάνιση της νευρολογικής νόσου «κατά πλάκας σκλήρυνσης» πιθανόν μέσω του σχηματισμού περισσότερης βιταμίνης D.