Η λέξη Επιστήμη προέρχεται από το ρήμα επίσταμαι με την έννοια ότι γνωρίζω καλά, έχω έγκυρη και ορθή γνώση.
Η έννοια της Επιστήμης, δια μέσου των αιώνων, έλαβε πολλούς και ποικίλους ορισμούς. Σε κάθε περίπτωση, όλοι σχεδόν οι ορισμοί περιείχαν το ουσιώδες νόημα που πραγματικά εκφράζει η έννοια αυτή.
Ουσιαστικά η κάθε μορφή Επιστήμης ασχολείται, αφορά και ταυτίζεται με την έννοια της γνώσης του αντικειμένου της. Η γνώση αυτή αποκτάται με συγκεκριμένη μεθοδολογία, η οποία ανά τους αιώνες προσαρμοζόταν στις δυνατότητες που ήταν διαθέσιμες τη κάθε εποχή.
Σήμερα Επιστήμη είναι η γνώση που αποκτάται μετά από πειράματα και η οποία στη συνέχεια μπορεί να αναπαραχθεί σε κάθε επανάληψη της συγκεκριμένης πειραματικής διαδικασίας. Αν η αναπαραγωγή των συγκεκριμένων αποτελεσμάτων δεν επιτύχει, παρά την ακριβή επανάληψη των πειραμάτων, τότε η γνώση που παράγεται είναι ψευδής και καταρρίπτεται.
Σε γενικές γραμμές, αυτός είναι ο ορθός τρόπος παραγωγής επιστημονικής γνώσης σήμερα. Με βάση αυτή τη διαδικασία έχουν γίνει όλες οι μεγάλες είτε και διαφόρου μεγέθους ανακαλύψεις και έτσι έχουν δομηθεί οι σημερινές Επιστήμες.
Άρα, Επιστήμη είναι η γνώση που αποκτάται μέσω της παρατήρησης η οποία έχει τεκμηριωθεί ως ορθή με την απαραίτητη πειραματική – αποδεικτική μεθοδολογία.
Ιστορικά ο Πλάτωνας στο έργο του ‘Θεαίτητος’ έδωσε ένα πρώτο ορισμό της Επιστήμης ως εξής: «έστιν ουν επιστήμη δόξα αληθής μετά λόγου» δηλαδή η επιστήμη αποτελεί γνώση βεβαιωμένη με λογικά επιχειρήματα.
Χρονολογικά η επανάσταση στο τομέα της Επιστήμης έγινε τον 16ο και 17ο αιώνα όπου αυτή χαρακτηρίζεται από το νέο τρόπο αποδεικτικής διαδικασίας της κάθε παρατήρησης των ανθρώπων με βάση το πείραμα. Με τον τρόπο αυτό οι Επιστήμες συνεχίζουν να εξελίσσονται και να γιγαντώνονται μέχρι σήμερα με αποτέλεσμα να συσσωρεύεται καθημερινά ένας απίθανος όγκος γνώσης.
Εάν εξετάσει κάποιος διαχρονικά την Επιστήμη και τη σχέση της με τη Φιλοσοφία θα λύσει ένα σημαντικό γρίφο. Ο άνθρωπος από την αρχή της ζωής του, βαθιά μέσα στους αιώνες, προσπάθησε να λύσει προβλήματα και σημαντικές απορίες που αφορούσαν την ύπαρξη του. Για να γίνει αυτό κατορθωτό κατέφευγε στο νοηματικό στοχασμό.
Η προσπάθεια αυτή καθημερινά μεγάλωνε όσο τα γεγονότα που αφορούσαν το άτομο πολλαπλασιάζονταν. Οι εξηγήσεις που δινόντουσαν ανά περίπτωση ερμήνευαν τα συμβαίνοντα. Οι εκάστοτε ερμηνείες άλλοτε ήταν εύκολες και ευχερείς και άλλοτε παρουσίαζαν αποδεικτικές δυσκολίες.
Όσο ο χρόνος περνούσε, οι κοινωνίες μεγάλωναν με ταυτόχρονη γιγάντωση των αναγκών τους και των απαιτήσεων τους. Οι συνθήκες αυτές δημιούργησαν, με πολλαπλασιαστικούς ρυθμούς όπως ήταν φυσικό, πλήθος φαινομένων και προβλημάτων. Ταυτόχρονα, πολλές λύσεις, σκέψεις, απόψεις, ενέργειες και άλλα παρόμοια δεχόντουσαν διαφοροποιήσεις, επανεξετάσεις, αλλαγές και κάθε είδους νέες νοηματικές επεξεργασίες.
Όλα αυτά δημιούργησαν πολυποίκιλες ανάγκες οι οποίες εξυπηρετήθηκαν είτε σε ατομικό είτε σε κοινωνικό επίπεδο με νοηματικές στοχαστικές διαδικασίες. Τούτα όλα οδήγησαν την ανθρωπότητα σε μία προσέγγιση η οποία στην ουσία δημιούργησε αυτό που ονομάστηκε Φιλοσοφία.
Η Φιλοσοφία από τη δημιουργία της περιείχε και την έννοια της Επιστήμης όπως αναφέρεται με σαφήνεια τόσο από τον Πλάτωνα όσο και από τον Αριστοτέλη αλλά και άλλους φιλοσόφους της εποχής αυτής. Το μίγμα των δύο αυτών εννοιών είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ανθρώπινη ύπαρξη.
Η Φιλοσοφία και οι Επιστήμες έχουν κοινό σκοπό και κοινή αφετηρία. Οι δύο αυτές οντότητες αναζητούν την αλήθεια βασιζόμενες στην ορθή γνώση.
Ιστορικά η ανάπτυξη τους δεν είναι ταυτόχρονη. Αντίθετα, ανά τους αιώνες έχει παρατηρηθεί ‘ετεροβαρής’ ανάπτυξη. Σε άλλες εποχές αναπτύχθηκε η μία και σε άλλες εποχές η άλλη.
Εκτός αυτού σε πολλές περιπτώσεις τμήμα ή/και το μεγαλύτερο κομμάτι από αυτές αυτονομείται με αποτέλεσμα να ακολουθούνται ξεχωριστοί δρόμοι.
Τούτα όλα δεν διαφοροποιούν το τελικό αποτέλεσμα και δεν θέτουν σε αμφισβήτηση το γεγονός ότι δρουν παράλληλα καθόσον είναι πλέον σαφές ότι:
Η Φιλοσοφία αντλεί ένα μεγάλο μέρος των επιχειρημάτων της από την Επιστήμη
όπως επίσης,
Η Επιστήμη αντλεί ένα μεγάλο μέρος του αντικειμένου της από τη Φιλοσοφία.
