Είναι αναντίρρητο γεγονός ότι όλα τα έμβια όντα έχουν μία μοναδική ιδιότητα και ευελιξία στη ζωή τους,η οποία τα βοηθά καθημερινά. Η ιδιότητα αυτή καθορίζεται από το φαινόμενο της προσαρμοστικότητας.
Με βάση αυτό το φαινόμενο κάθε ένας οργανισμός προσαρμόζεται αναλόγως όταν αντιμετωπίσει διάφορα εμπόδια.
Βασικά η ιδιότητα αυτή βοηθά να γίνονται όλες οι απαραίτητες αλλαγές ώστε απρόσκοπτα να συνεχίζεται η ζωή του κάθε όντος.
Οι δυνατότητες που δίδονται από την ιδιότητα αυτή πολλές φορές δεν είναι απεριόριστες. Παρόλα αυτά, όταν οι δυσκολίες που ανακύπτουν είναι ανυπέρβλητες και τότε ακόμη η προσαρμοστικότητα του όντος μπορεί να βοηθήσει, ώστε έστω και με πλήρη αλλαγή σχεδίων και ενεργειών να μπορεί η ζωή να συνεχιστεί.
Είναι ευνόητο ότι ο άνθρωπος είναι το κατεξοχήν ον που χειρίζεται με μεγάλη επιτηδειότητα το φαινόμενο αυτό λόγω της οξυδέρκειας του, της ευφυίας του και της λογικής του, σε σύγκριση με τα υπόλοιπα όντα.
Είναι επίσης σαφές ότι η προσαρμοστικότητα δεν οδηγεί πάντα σε ικανοποιητικά αποτελέσματα. Ως παράδειγμα μπορεί να αναφερθεί, ένα σοβαρό ατύχημα το οποίο μπορεί να έχει τέτοιες συνέπειες οι οποίες μπορεί να μην είναι αναστρέψιμες είτε άμεσα είτε και μακροχρόνια. Εάν βέβαια επέλθει θάνατος η προσαρμοστικότητα του κάθε οργανισμού δεν παίζει κανένα ρόλο. Εάν όμως ο άνθρωπος επιζήσει τότε οι προσαρμοστικοί μηχανισμοί του οργανισμού θα παίξουν σπουδαίο ρόλο. Το άτομο θα ρυθμίσει τους μηχανισμούς του ώστε να μπορέσει με νέες συνθήκες να συνεχίσει τη ζωή του άσχετα αν αυτό απαιτεί μία εκ βάθρων αλλαγή των συνηθειών του και των πρακτικών οι οποίες θα εφαρμοστούν από εκεί και πέρα.
Το φαινόμενο της ανθρώπινης προσαρμοστικότητας δεν αφορά μόνο τις τυχόν βιολογικές αλλαγές που μπορεί να προκύψουν αλλά και τις συνοδευτικές ψυχικές αλλαγές επίσης που θα συμβούν.
Η ιδιότητα της προσαρμογής του ανθρώπου αφορά και της αυτούσιες συγκινησιακές ή/και άλλου είδους συναισθηματικές καταστάσεις που μπορεί να βιώσει ο κάθε άνθρωπος ανεξάρτητα από το βιολογικό του υπόστρωμα, το οποίο δεν έχει υποστεί κάποια διαταραχή.
Πολλές φορές προσαρμοστικές κινήσεις μπορεί να γίνουν από διάφορους ανθρώπους με σκοπό να χρησιμοποιηθούν με δόλιο τρόπο στη προσπάθεια τους να επιτύχουν σκοπούς οι οποίοι εξυπηρετούν καταστάσεις οι οποίες είναι καταδικαστέες από το σύνολο των ανθρώπων και αφορούν εγκληματικές πράξεις. Στις περιπτώσεις αυτές η έννοια της προσαρμοστικότητας αλλοιώνεται, δεν χρησιμοποιείται για τους σκοπούς που δομήθηκε από τη φύση και τα όντα και ουσιαστικά αντικαθίσταται από την έννοια της οργάνωσης εγκληματικών διαδικασιών.
Άρα στη περίπτωση αυτή μιλάμε για εγκληματικότητα και όχι για προσαρμοστικότητα.
Η ιδιότητα της προσαρμοστικότητας είναι ένας υγιής μηχανισμός ο οποίος δεν περιέχει δόλο, κακία, εκδικητικότητα ή οποιαδήποτε άλλη συναφή κακή πρόθεση.
Φαίνεται δηλαδή ότι το φαινόμενο αυτό είναι ένα ιδιαίτερο συστατικό του ανθρώπινου οργανισμού και του νου, το οποίο βοηθάει σημαντικά τις διαδικασίες της ζωής, αναμοχλεύει και καθοδηγεί τα οργανικά συστήματα, επιδρά καταλυτικά και κατευναστικά στα ανθρώπινα συναισθήματα και αναδύει υψηλής ποιότητας διεργασίες της ψυχής και του σώματος.
Η προσαρμοστικότητα του ανθρώπου ενδεχομένως, πολλές φορές οδηγεί σε ανώτερα αισθήματα και συναισθήματα όπως είναι η συγχώρεση, η συμπόνοια, ο ανθρωπισμός και πολλές άλλες παρόμοιες αρετές.
Η αξία αυτής της ιδιότητας αναδεικνύεται με όλη της τη μεγαλοπρέπεια σε ανίατες ασθένειες όπου άνθρωποι καταδικασμένοι να ζουν κάτω από εξαιρετικά δύσκολες και απάνθρωπες συνθήκες, ζουν και μεγαλουργούν προσφέροντας στην ανθρωπότητα γνώσεις και εφαρμογές , τόσες όσες δεν προσφέρουν δισεκατομμύρια υγιείς άνθρωποι.
Στο νου του καθενός έρχεται ο ανεπανάληπτος Αμερικανός Ατομικός και Φυσικός Επιστήμονας ΣΤΗΒΕΝ ΧΩΚΙΝΓΚ ( STEPHEN HAWKING ) ο οποίος αν και πάσχει από την ανίατη ασθένεια του κινητικού νευρώνα (ALS – AMYOTROPHIC LATERAL SCLEROSIS), παρόλα αυτά ανακαλύπτει και ανακοινώνει ένα πλήθος νέων φυσικών θεωριών και νόμων αν και ο άνθρωπος αυτός δεν μπορεί να κινήσει ούτε το μικρό του δακτυλάκι, αναπνέει με αναπνευστικό μηχάνημα και μιλάει μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή με την κίνηση των ματιών.
Από αυτό το παράδειγμα καθώς και από πολλά άλλα παρόμοια βγαίνει το συμπέρασμα ότι, η ανθρώπινη προσαρμοστικότητα είναι μία επαναστατική, πρωτότυπη και τεράστια ευεργετική λειτουργία του ανθρώπινου σώματος και του ανθρώπινου νου.
